Αννα Μακρή
Το νήμα της ζωής τους κόπηκε όταν ο γιος τους Γιάννης πνίγηκε. Ήταν η μέρα που ο Παύλος επέμενε να τον πάρει μαζί του στη θάλασσα και η Αιμιλία δεν συμφωνούσε με την απόφασή του, σαν να είχε ένα προαίσθημα πως δεν θα τον δει ξανά. Επέστρεψε στο σπίτι μόνος αφού τα κύματα παρέσυραν και σκότωσαν το μοναχοπαίδι τους και έκτοτε η σχέση τους άλλαξε με τον χειρότερο τρόπο. Από κοινού αποφάσισαν λίγο καιρό αργότερα να τραβήξουν χωριστούς δρόμους αφού η συγκατοίκηση τους έφερνε μνήμες από τις μέρες που το παιδί τους ζούσε όμως ακόμα και από την πίεση μιας τέτοιας απόφασης, δεν έπαψε ποτέ ο ένας να αγαπάει τον άλλον. Η Αιμιλία κλείστηκε στον εαυτό της ενώ και τα ίχνη του Παύλου λίγο αργότερα χάθηκαν.
Για την ακρίβεια όλοι έμαθαν πως πνίγηκε όπως ο γιος τους στη θάλασσα, γεγονός όμως που κανείς δεν θέλησε να επιβεβαιώσει. Ο μόνος που γνώριζε για τη φυγή του αυτή ήταν ο παπά Μιχάλης, ο οποίος μάλιστα είχε συμφωνήσει να το κάνει για να προστατευτεί από τη βεντέτα που είχε αναζωπυρωθεί στο χωριό, αλλά και ο Ευθύμης. Και οι δύο φίλοι του δέχτηκαν να τον αποχωριστούν γιατί ήξεραν πως μόνο έτσι θα ήταν προστατευμένος.
Να όμως που τα χρόνια πέρασαν και έφεραν τη μεγάλη επιστροφή του στην Ανω Ποριά. Εκείνος εμφανίστηκε ξανά γιατί δεν άντεχε η οικογένειά του να μένει απροστάτευτη στην κόντρα απέναντι από τους Σταματάκηδες, όμως ούτε για μια στιγμή δεν φαντάστηκε τα όσα θα επακολουθούσαν. Μη έχοντας την παραμικρή έγνοια για τη ζωή του μπήκε ξανά στη ζωή της Μαρίνας και της Αργυρώς και θέλησε να βάλει τα πράγματα σε τάξη.
Μέσα σε όλα τα παραπάνω, ήρθε ξανά σε επαφή με τη γυναίκα του Αιμιλία που ταράχτηκε σαν τον είδε ξανά μπροστά της, όμως καθώς είχε πλέον παντρευτεί τον φίλο του, Δημήτρη, άργησε και εκείνη να παραδεχτεί πως τόσα χρόνια τη σιγόκαιει η αγάπη που του είχε. Μοιραία, η σκέψη τους ταξίδεψε στον μικρό που χάσανε τόσο άδικα και απρόσμενα.
