Αρετή Λαούρτη
Στους ασθενείς με αυτοάνοσο, η διενέργεια ειδικών εξετάσεων είναι απαραίτητη, καθώς πρέπει να καταγραφούν οι ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου.
Οι ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά επιδρούν καθοριστικά στην ανάπτυξη και στην πορεία ενός αυτοάνοσου νοσήματος.
Ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διόρθωση των ελλείψεων και στη διατροφή, αλλάζουν ριζικά την πορεία των αυτοάνοσων νοσημάτων από μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης, σε μια σταθερής βελτίωσης.
Ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού, είναι αναπόσπαστο κομμάτι στην αντιμετώπιση ενός αυτοάνοσου και οδηγούν σε βελτίωση της πορείας της νόσου, σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με αυτή την ομάδα ασθενειών.
Aσθενείς με αυτοανοσία, έχουν κοινές ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές μεταξύ τους, ανεξάρτητα από το είδος αυτοάνοσου νοσήματος που έχουν εκδηλώσει[1][2].
Η ιατρική παρακολούθηση των ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα πρέπει να συνδυάζει τόσο τον έλεγχο της φλεγμονής και της συμπτωματολογίας της νόσου, όσο και τη διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που οδήγησαν στην ανάπτυξη της.
Η διενέργεια ειδικών εξετάσεων είναι απαραίτητη, καθώς πρέπει να καταγραφούν οι ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου, ώστε να σχεδιαστεί ολοκληρωμένα το θεραπευτικό πλάνο για την αντιμετώπισή της.
Oριακές ελλείψεις του οργανισμού σε μικροθρεπτικά συστατικά συσσωρεύονται σταδιακά στο χρόνο και οδηγούν σε νόσο.
Η «Κρυμμένη Πείνα» είναι η οριακή έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών. Ο όρος αναφέρεται στις συσσωρευμένες ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, όπως οι βιταμίνες, τα μεταλλικά στοιχεία, τα αντιοξειδωτικά και άλλα[3-6].
Η κρυμμένη πείνα αποτελεί κύριο παράγοντα ανάπτυξης αυτοάνοσων και χρόνιων ασθενειών, καθώς ανεπάρκειες σε μικροθρεπτικά συστατικά[3][7]:
Απορυθμίζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος
Επιδεινώνουν τις φλεγμονές
Αυξάνουν την ευπάθεια σε λοιμώξεις
Επιδεινώνουν την πορεία χρόνιων ασθενειών, όπως τα αυτοάνοσα, τα καρδιαγγειακά, ο διαβήτης, η παχυσαρκία και τα νοσήματα του αναπνευστικού.
Παρά το γεγονός ότι οι ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών, είναι κοινές και αφορούν στο σύνολο σχεδόν του πληθυσμού, συχνά δεν εντοπίζονται.
Βιταμίνες και θρεπτικά στοιχεία, όπως η βιταμίνη D, τα ω3 λιπαρά οξέα, το μαγνήσιο, το σελήνιο και τα προβιοτικά, έχουν ανοσο-ρυθμιστική δράση. Είναι απαραίτητες δηλαδή, για τη φυσιολογική ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η οριακή έλλειψη θρεπτικών συστατικών περνάει απαρατήρητη για πολλά χρόνια μέχρι την εκδήλωση κάποιας ασθένειας. Αλλά και όταν αυτή εκδηλωθεί, είναι πολύ δύσκολο να συνδεθεί με συγκεκριμένη έλλειψη από την στιγμή που οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες.
Συνεχόμενα αυξανόμενος αριθμός μελετών, συνδέει τις ελλείψεις θρεπτικών στοιχείων με χρόνιες παθήσεις. Ενδεικτικά κάποιες από αυτές είναι:
Νόσος του Hashimoto και ασθένειες του θυρεοειδούς: σελήνιο, χρώμιο, βιταμίνη D, ψευδάργυρος.
Ψωρίαση: βιταμίνη D, ωμέγα-3.
Ρευματοειδής αρθρίτιδα: βιταμίνη D.
Αλλεργίες, άσθμα: αφυδάτωση, μαγνήσιο, μεταλλικά στοιχεία, ωμέγα-3.
Διαβήτης: βιταμίνη D, μαγνήσιο, χρώμιο.
Σκλήρυνση κατά πλάκας: βιταμίνη D, βαρέα μέταλλα, απαραίτητα αμινοξέα, αλλοίωση του εντερικού μικροβιώματος.
Κολίτιδα και φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου: αλλοίωση του εντερικού μικροβιώματος.
Ελλείψεις σε αυτά τα στοιχεία, συνδέονται υπερ-δραστηριότητα του ανοσοποιητικού, το οποίο παράγει αντισώματα και επιτίθεται σε ιστούς που δεν θα έπρεπε να επιτεθεί.
Διόρθωση των Ελλείψεων & των Μεταβολικών Διαταραχών
Η σταδιακή ανάπτυξη οριακών ελλείψεων, που περνούν απαρατήρητες, σε συνδυασμό με μεταβολικές διαταραχές όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, η αλλοίωση του μικροβιώματος και η χρόνια φλεγμονή, λειτουργούν ως βασικοί παράγοντες, στην εκδήλωση αυτοάνοσων νοσημάτων.
Είναι σημαντικό ότι αυτές οι συνέπειες μπορούν να αντιστραφούν διορθώνοντας τις ανεπάρκειες. Η διόρθωση ελλείψεων σε μικροθρεπτικά συστατικά είναι απαραίτητη στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων ασθενειών.
Η διενέργεια ειδικών εξετάσεων είναι απαραίτητη, καθώς πρέπει να καταγραφούν οι ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου, ώστε να σχεδιαστεί ολοκληρωμένα το θεραπευτικό πλάνο για την αντιμετώπισή της.
Μέχρι και λίγα χρόνια πριν, η ακριβής καταγραφή των ελλείψεων σε κάθε άτομο ήταν ιδιαίτερα δύσκολη με τις κλασσικές μεθόδους μέτρησης. Έτσι η διόρθωση τους βασιζόταν σε γενικές οδηγίες[4,5].
Τα τελευταία χρόνια είναι διαθέσιμες ειδικές εξετάσεις που μετράνε μικρά μόρια, που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού και καταγράφουν τις ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές, που συνδέονται με την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου.
Οι συγκεκριμένες εξετάσεις είναι ένα επιπρόσθετο διαγνωστικό εργαλείο για τους γιατρούς. Καταγράφουν με ακρίβεια τις ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά και επιτρέπουν την άμεση διόρθωση τους με τη χορήγηση θεραπευτικών δόσεων.
Η αποκατάσταση των ελλείψεων του οργανισμού και η βελτίωση του μεταβολικού προφίλ είναι προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της αυτοανοσίας.
Η στοχευμένη διόρθωση των ελλείψεων και η αποκατάσταση των μεταβολικών παραγόντων κινδύνου είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση:
της φλεγμονής και του χρόνιου πόνου
της εξέλιξης της νόσου
της έκπτωσης του ανοσοποιητικού συστήματος
του περιορισμού της δραστηριότητας στην καθημερινή ζωή
της δυσλειτουργίας του γαστρεντερικού συστήματος
των μειωμένων επιπέδων ενέργειας και των διαταραχών της διάθεσης και του ύπνου
