Menu

Η αγωνία μου στην απουσία της: Το θέατρο ως φόβος

Η ανακομιδή της Αίθρας Λυκουρέζου κατέληξε μαζί με την Αθηναϊδα Νέγκα στο πλατό της τηλεοπτικής εκπομπής της “Καλύτερα αργά” στο Action 24. Μέσα σε όλα, η κόρη της Ζωής Λάσκαρη μίλησε για τη δύσκολη διαχείριση του πένθους μετά την απώλεια της μητέρας της, εξηγώντας επίσης τον λόγο που για επτά χρόνια δεν μπορούσε να μπει σε θεατρική αίθουσα.

Η Αίθρα Λυκουρέζου ανέφερε: “Έχω παίξει στο θέατρο με τη μητέρα μου, έχω παίξει και χωρίς τη μαμά, έχω στήσει μουσικοχορευτικές παραστάσεις και γενικά έχω μεγαλώσει μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Απλά όταν ήμουν μικρότερη δεν είχα το θάρρος να το κάνω γιατί είχα πάντα την εικόνα της μητέρας μου και ντρεπόμουν. Κάποια στιγμή όμως μου είπε η μαμά μου, “πρέπει να το κάνεις και θα το κάνουμε μαζί”. Έτσι και έγινε. Θέλω να ξαναρχίσω τις δραστηριότητες μου στο θέατρο, τώρα ετοιμάζω κάτι για το φθινόπωρο αλλά δεν μπορώ ακόμη να το αποκαλύψω. Εδώ και επτά χρόνια που δεν είναι πλέον κοντά μου, δεν μπορούσα ούτε να βρεθώ σε ένα θέατρο. Δεν μπορούσα καθόλου, με πνίγε. Παρόλο που ήταν ένας πολύ ευχάριστος χώρος, με πνίγε.”

Προσθέτοντας: “Νομίζω ότι το πένθος ενισχύεται από τους ανθρώπους γύρω σας, οι οποίοι θέλουν να επιστρέψετε στην κανονικότητα γρήγορα. Και η κοινωνία που δεν σας αφήνει να πενθήσετε με τον τρόπο που θα έπρεπε. Δηλαδή “πρέπει να είστε καλά και χαρούμενοι”, “πρέπει να ξεπεράσετε γρήγορα και να κάνετε κάτι για να είστε καλά”. Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος που μερικοί από εμάς αντιμετωπίζουν δυσκολίες.”

Η Αίθρα Λυκουρέζου πρόσθεσε: “Δεν γνωρίζω πότε θα ξεπεράσουμε τον χαμό ενός γονιού, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Για μένα είναι σαν κύματα. Πρώτα το κρατούσα, γιατί έκανα κάποια πράγματα, μετά με έχτισε για δύο χρόνια. Μετά ήμουν καλύτερα, μετά ξανά είχα κάποιες δύσκολες στιγμές. Δεν μπορώ να πω “έχει περάσει και τελειώσαμε”, δεν νομίζω ότι συμβαίνει αυτό το πράγμα.”

Written by admin

Exit mobile version