Αννα Μακρή
Μια εφιαλτική καθημερινότητα βιώνουν καθημερινά οι γυναίκες στο Αφγανιστάν υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν, με τους περιορισμούς να διαδέχονται ο ένας τον άλλον.
Η σύντομη δήλωση μιας 19χρονης Αφγανής είναι χαρακτηριστική της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα, συμπυκνώνοντας την απελπισία, την οργή, την απογοήτευση που νιώθουν εκατομμύρια γυναίκες.
Τα μεν νεαρά κορίτσια της χώρας που μέχρι πριν ενάμιση χρόνο, όταν οι Αμερικανοί αποχώρησαν και οι Ταλιμπάν επανήλθαν εξουσία, είχαν μόνο ακούσει αφηγήσεις για το πώς ήταν η ζωή για τις γυναίκες πριν το 2001. Τώρα όμως τώρα καλούνται να ζήσουν και εκείνες στις ίδιες συνθήκες όπως οι μητέρες και οι γιαγιάδες τους.
Οι δε τελευταίες, μετά από 20 χρόνια ζωής όπου όλα έμοιαζαν πλέον δυνατά και μπορούσαν να ονειρευτούν ένα καλύτερο μέλλον για τις ίδιες, τις κόρες τους και τις εγγονές τους, έχουν εγκλωβιστεί ξανά στον ίδιο εφιάλτη όπως τα πρώτα χρόνια της ζωής τους μαζί με τα κορίτσια τους.
Τα όνειρα που χάθηκαν
Η 19χρονη που μιλάει στο BBC– χωρίς να δίνεται στη δημοσιότητα το όνομά της και με το πρόσωπό της καλυμμένο για ευνόητους λόγους- είναι ένα από τα χιλιάδες κορίτσια που ετοιμάζονταν να φοιτήσουν στο πανεπιστήμιο μέχρι που οι Ταλιμπάν αποφάσισαν να απαγορεύσουν την πρόσβαση των κοριτσιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ήθελε μόλις λίγους μήνες για να γίνει η πρώτη γυναίκα στην οικογένειά της που θα φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο αλλά οι ελπίδες και τα όνειρα τόσο της ίδιας όσο και των γονιών της έγιναν κομμάτια.
Η απόγνωσή της αποτυπώνεται σε λίγες μόλις προτάσεις και τα λόγια της εκφράζουν τις σκέψεις εκατομμυρίων γυναικών στη χώρα.
″Μακάρι ο Θεός να μην είχε δημιουργήσει ποτέ τις γυναίκες εάν είναι να είμαστε τόσο άτυχες. Καλύτερα να μην ζούσαμε καθόλου. Μας φέρονται χειρότερα από ότι σε ζώα. Τα ζώα μπορούν να πάνε όπου θέλουν μόνα τους αλλά εμείς τα κορίτσια δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε να βγούμε από την πόρτα του σπιτιού μας χωρίς συνοδεία”.
