Νίκος Αναδιώτης απορεί: Προς πού κατευθυνόμαστε στον 21ο αιώνα;

Ο μεγαλύτερος φόβος μου θα ήταν να απογοητεύσω τον Χριστό μου, που έκανε τόσα για μένα προσωπικά και για την οικογένειά μου», λέει ο Νίκος Αναδιώτης. Ο Νίκος Αναδιώτης έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τη Μαρία Ανδρέου. Ο ηθοποιός και επιχειρηματίας αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, το θέμα της παρένθετης μητέρας, ενώ τόνισε πως ο μεγαλύτερος φόβος του θα ήταν να απογοητεύσει τον Χριστό.
Οι ομόφυλοι έχουν δικαιώματα. Συμφωνείτε με την άποψη εκείνων που λένε ότι ακόμη και το ανήλικο παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώσει με τις λέξεις “μαμά”, “μητέρα” και “μπαμπάς”, “πατέρας”; Αυτοί που αντιτίθενται στο νέο νόμο ισχυρίζονται ότι οι όροι “γονέας 1” και “γονέας 2” είναι προσβολή στη λέξη “μάνα”, γιατί μάνα είναι μόνο μία, και όπου υπάρχει προσβολή υπάρχει και εκδίκηση…
Είναι ακριβώς όπως τα λέτε! Δεν υπάρχει τίποτα πιο αγνό στον κόσμο από την ψυχή ενός παιδιού. Έχουμε φτάσει στη σκεπή και ανακαλύπτουμε νέα αστέρια, νομίζω ότι πλέον έχουμε τη βασική ικανότητα να προστατέψουμε αυτήν την αγνότητα. Ο σεβασμός της μητέρας προς τον πατέρα, η αγάπη του πατέρα προς τη μητέρα είναι αυτά που καθησυχάζουν το παιδί, του δίνουν συναισθηματική ισορροπία, το προφυλάσσουν να μεγαλώσει χωρίς τραύματα.
Δυστυχώς, ο κόσμος μας είναι εχθρικός προς τα παιδιά, βρίσκει απίθανους τρόπους να τραυματίσει τις ψυχές τους. Είναι απαραίτητο να προστατέψουμε όλα τα παιδιά του κόσμου. “Μαμά”, “μπαμπάς”, λέξεις γεμάτες με καρδιά και συναισθήματα. Αν τις αντικαταστήσουμε με αριθμούς, “1” και “2”, και αύριο γιατί όχι με “3” και “4”, νιώθω ότι είναι σαν να πετάμε την καρδιά μας στα σκουπίδια.
Πιστεύετε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια θα προχωρήσουν και στη διαδικασία αναπαραγωγής μέσω παρένθετης μητέρας, με τις γυναίκες να γίνονται “μηχανή παραγωγής” μέσω χρήματος; Για αυτό ακριβώς παλεύουν οι γυναίκες; Για αυτή τη θέση;
Αν κάποιος το επιθυμεί, δυστυχώς, ήδη το κάνει. Όλα αυτά είναι θέμα χρημάτων. Και τώρα επίσημα ανοίχτηκε μία πύλη, από την οποία αργά ή γρήγορα θα παράγονται “παιδιά κατά παραγγελία” και με το γράμμα του νόμου. Το σκέψιμο αυτό μόνο με τρυπάει, υπάρχει μία παγκόσμια βιομηχανία “παιδιών κατά παραγγελία”, με μεγάλο κέρδος. Νοικιάζει μητέρες και παραδίδει παιδιά από το πουθενά, χωρίς την αγκαλιά της μαμάς τους, καταδικασμένα να μεγαλώσουν χωρίς μαμά. Σέβομαι απεριόριστα κάθε άτομο που αγωνίζεται για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο μέλλον.
Πραγματικά, όμως, αναρωτιέμαι για αυτό το οργανωμένο φεμινιστικό κίνημα, που ενώ έχει κραξει πολλές φορές με δύναμη για τα δικαιώματα των γυναικών, πώς τώρα παραμένει σιωπηλό στο θέμα της παρένθετης μητρότητας; Σκεφτείτε ότι τα “παιδιά κατά παραγγελία” μπορεί να οδηγήσουν στο χάος των πέντε γονέων: Ο νόμιμος πατέρας, η νόμιμη μητέρα (…ή ο δεύτερος νόμιμος πατέρας), ο βιολογικός πατέρας (δότης σπέρματος), η βιολογική μητέρα (δότρια ωαρίου) και η παρένθετη μητέρα (δανείστρια μήτρας). Πού πηγαίνουμε; Θέλουμε αυτήν την οικογένεια; Εισβάλλουμε βαθιά στον 21ο αιώνα και χάσαμε τη λογική μας; Η απλότητα “μαμά – μπαμπάς – παιδί” κρύβει ανεκτίμητη σοφία.
Το να εκφράζετε την άποψή σας ανοιχτά είναι σήμερα μια ομολογία πίστης. Φοβάστε τις συνέπειες, τους αποκλεισμούς από το σύστημα;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου θα ήταν να απογοητεύσω τον Χριστό μου, που έκανε τόσα για μένα προσωπικά και για την οικογένειά μου. Ο Χριστός είπε “όποιος με ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων, εγώ θα τον ομολογήσω ενώπιον του Πατέρα μου στον Ουρανό”. Κάποια στιγμή, λοιπόν, πρέπει να μιλάμε ελεύθερα για ό,τι μας εκφράζει. Και να αγωνιζόμαστε, τιμώντας όσους μας έφεραν ως εδώ.
Ειδικά όταν κινδυνεύουν τα θεμέλια που στηρίζουν τον κόσμο στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου. Είμαστε εμείς το σύστημα, τα άτομα. Δεν έχω διαφωνίες με κανέναν, δεν έχω να διαφωνήσω με κανέναν. Αντιθέτως, έχω συνεργαστεί απροβλημάτιστα με κάθε καλόκαρδο άνθρωπο, ανεξάρτητα από τις προσωπικές του πεποιθήσεις. Σέβομαι απόλυτα την ελευθερία που δεν παραβιάζει την ελευθερία του διπλανού, λειτουργώ χωρίς εξαίρεση.