Αννα Μακρή
Ο Γιώργος Αρσενάκος είναι ο CEO και συνιδρυτής της Panik Records, της no1 ελληνικής ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας. Αυτή την τηλεοπτική σεζόν τον βλέπουμε στη θέση του κριτή στο νέο Fame Story στο Star.
Διαβάστε παρακάτω μερικές σημαντικές πληροφορίες για την προσωπική και επαγγελματική του ζωή:
Η ηλικία και οι σπουδές
Έχει γεννηθεί στις 15 Απριλίου 1981, άρα είναι 42 ετών. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η επαγγελματική πορεία
Συνεργάστηκε με μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες και σπουδαίους καλλιτέχνες, πριν την ίδρυση της Panik, την οποία “έχτισε” μαζί με τον Πάρι Κασιδόκωστα – Λάτση. Μάλιστα, είναι πάρα πολύ καλός φίλος εδώ και πολλά χρόνια με την Εριέττα Κούρκουλου – Λάτση και στηρίζει πάντα ο ένας τον άλλον σε κάθε επαγγελματικό και προσωπικό βήμα.
Τον Φεβρουάριο του 2021, έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής στο talent show του ΣΚΑΪ “House Of Fame La Academia“, μαζί με τον Φοίβο, την Καίτη Γαρμπή και τον Γιάννη Πλούταρχο.
Η συγγραφή
Πέρσι το καλοκαίρι, ο Γιώργος Αρσενάκος κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, «Ένα Θέλω Μπορεί». Τον τίτλο τον εμπνεύστηκε από την Ελεάννα Βραχάλη.
«Ήταν ένα ανέκδοτο τραγούδι της Ελεάννας, το οποίο ταυτίστηκε με αυτό που είμαι, με αυτό που νιώθω, με αυτό που έγραψα. Η καραντίνα με οδήγησε σε αυτό. Μέσα από την καραντίνα κάναμε ένα break, οι ρυθμοί έπεσαν. Οπότε λες τι έχω κάνει; Είμαι 40. Λέω τι έχω κάνει τα τελευταία 20 χρόνια; Να αναλογιστώ. Έτσι προέκυψε αυτό το βιβλίο» είχε εκμυστηρευτεί στον Νίκο Μουτσινά.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της καριέρας του
Ο επιτυχημένος μάνατζερ μεγάλων καλλιτεχνών είχε μίλησε στο περιοδικό «DownTown» για την απόφαση του να αφήσει τον χώρο της νύχτας, ενώ είχε αναφερθεί και στη στιγμή που ξαφνικά έμεινε χωρίς δουλειά.
«Στη νύχτα υπήρχαν δυσκολίες, υπήρχε αγριάδα. Δυσκολίες όμως συναντάς και τη μέρα, και πολλές φορές χειρότερη χυδαιότητα απ’ ό,τι τη νύχτα. Γιατί η νύχτα έχει την αγριάδα που σου λέω, αλλά έχει και μια ευθύτητα, έναν αυθορμητισμό, μια ειλικρίνεια. Τη μέρα πολλές φορές υποκρινόμαστε, έχουμε δεύτερες σκέψεις. Μετά από λίγα χρόνια, βέβαια, αποφάσισα ότι δεν θέλω να περάσω όλα μου τα χρόνια ζώντας από τις 12 το βράδυ μέχρι τις 7 το πρωί, ότι δεν θέλω να βγάζω γαρίφαλα από το κεφάλι μου. Έτσι ξεκίνησα να εργάζομαι στην Universal Music. Έμεινα εκεί πέντε χρόνια. Έγινα υπεύθυνος ελληνικού ρεπερτορίου – είχαμε καλλιτέχνες που πραγματικά «θέριζαν»: τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Νίκο Βέρτη.
Όλα αυτά μέχρι το 2011, που ξαφνικά ένα πρωί απολύθηκα. Από εκεί που ήμουν «βασιλιάς» στα 30 μου, έμεινα κυριολεκτικά στον αέρα. Ήμουν θύμα της αλλαγής διοίκησης και της γενικότερης κρίσης που υπήρχε τότε στην Ελλάδα. Ήταν μεγάλο σοκ. Πήγα ένα πρωί στη δουλειά και απλώς με απέλυσαν, μου πήραν το αυτοκίνητο, μου πήραν το κινητό – ανήκαν όλα στην εταιρεία – έχασα το μισθό μου. Όλα έτσι ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση. Θυμάμαι μόνο ότι έφυγα από το γραφείο, κατέβηκα στη Λεωφόρο Μεσογείων και έκατσα μόνος μου σε μια στάση λεωφορείου. Δεν ήξερα πού να στραφώ! Έβλεπα τα αυτοκίνητα να περνάνε και έβαλα τα κλάματα. Ένας ζωντανός νεκρός που κοιτούσε το χάος. Μετά από λίγη ώρα πήρα τη μητέρα μου τηλέφωνο για να έρθει να με μαζέψει. Πήγαμε σπίτι, μου μαγείρεψε, με παρηγόρησε και από την άλλη κιόλας μέρα αποφάσισα να πάρω τα πάνω μου» είχε εξομολογηθεί ο Γιώργος Αρσενάκος.
Πηγή: debater.gr
