Αρετή Λαούρτη
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξαφνικά ανακαλύπτουν πώς είναι να έχεις σκύλο ή γάτα και θεωρούν τα κατοικίδιά τους οικογένεια!. Απολαμβάνω όταν ερωτεύονται αυτούς τους νέους συντρόφους, εκείνα τα κατοικίδια που φέρνουν επανάσταση σχεδόν χωρίς να ξέρουν πώς, ολόκληρο το προσωπικό τους σύμπαν.
Οι άνθρωποι που κατανοούν και εκτιμούν τι σημαίνει να αγαπάς ένα ζώο έχουν μια ιδιαίτερη αρχοντιά. Η ικανότητά τους να προσφέρουν στοργή, φροντίδα, να είναι πιο υπομονετικοί και υπεύθυνοι είναι κάτι αξιοσημείωτο, γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι, όλοι έχουμε πολλά να μάθουμε από αυτούς: από τα κατοικίδια.
Το να αγαπάς τα ζώα είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε, και αυτή η αλλαγή, το βήμα που κάνουν πολλοί άνθρωποι όταν είναι μέρος ενός κόσμου συναισθημάτων , παιχνιδιών, παρέας και αυθόρμητου γέλιου, σημαίνει αναδιατύπωση νέων αξιών και νέων εσωτερικών ανακαλύψεων.
Τα κατοικίδια είναι περισσότερα από απλά κατοικίδια, μπαίνουν στην καρδιά μας χωρίς προειδοποίηση, κερδίζοντας τα χαμόγελά μας και τις αγαπημένες γωνιές του καναπέ μας μέχρι που μια μέρα, παύουν να είναι κατοικίδια για να είναι οικογένεια.
Ο τρόπος με τον οποίο τα σκυλιά μας ενσωματώνουν ως μέλη της οικογένειάς τους, της αγέλης τους ή η ικανότητα μιας γάτας να μας δείχνει το σεβασμό και τη στοργή της με την καθαρή και απέραντη εμφάνισή της, είναι κάτι που πρέπει όλοι να μάθουμε να εκτιμούμε!
Δεν είναι καθόλου θέμα υπεράσπισης της ιδέας ότι όποιος δεν αγαπά τα ζώα ή απλά δεν του αρέσει να μοιράζεται χρόνο και χώρο μαζί τους, είναι κακός άνθρωπος. Απολύτως. Το θέμα είναι να καταλάβουμε κάτι πιο απλό: ένα ζώο μπορεί σε μια δεδομένη στιγμή να μας προσφέρει πολλά πράγματα που χρειαζόμαστε.
Ο κόσμος κατοικείται από πολλούς ανθρώπους χωρίς συναισθήματα, αλλά κάτι που είναι ξεκάθαρο για εμάς είναι ότι όλα τα «θηρία» είναι ικανά να προσφέρουν αγνή και ανιδιοτελή στοργή.
Είναι ενδιαφέρον ότι αν πάμε στην ετυμολογική ρίζα της λέξης «ζώο», θα δούμε ότι στην πραγματικότητα προέρχεται από το anima ή animus , δηλαδή κάτοχος ψυχής ή πνοή ζωής. Και ακόμη περισσότερο, στη λαογραφία πολλών χωρών δεν λείπουν ιστορίες που μιλούν για σκύλους και γάτες ως αυθεντικά πνεύματα-οδηγούς της ανθρωπότητας. Οντότητες που σκοπό έχουν να μας φροντίζουν και να μας καθοδηγούν.
Όπως και να έχει, κάτι που είναι ξεκάθαρο είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να μας αλλάξουν, ο τρόπος με τον οποίο μας δίνουν τη δύναμη να αναπτύξουμε νέες στρατηγικές με τις οποίες θα απολαύσουμε μια πληρέστερη ζωή.
Η εισαγωγή ενός σκύλου στη ζωή ενός ηλικιωμένου ατόμου, για παράδειγμα, τον προικίζει με την ανάγκη να κουβαλά νέες ρουτίνες , κατευθυντήριες γραμμές και υποχρεώσεις. Θα σας αναγκάσει να ανοιχτείτε στον κόσμο, θα αυξήσει τη θετική ενίσχυση μέσω των συναισθημάτων, μια ειλικρινή παρέα που ανακουφίζει τη μοναξιά και μια καθημερινή δραστηριότητα με την οποία θα καταπολεμήσετε την καθιστική ζωή .
Λίγα πράγματα μπορούν να είναι τόσο υγιή όσο ένα παιδί που μεγαλώνει παρέα με τα κατοικίδιά του. Τους βοηθά να είναι υπομονετικοί, να σέβονται, να παρευρίσκονται, να ιδρύουν μια ένωση όπου η αξία των χειρονομιών και της στοργής είναι ανώτερη από τις λέξεις.
Σε εμάς, τους ενήλικες, μας δίνει αυτή την αγάπη που μερικές φορές μας φαίνεται τόσο παράξενη: μια αγάπη που προσφέρεται με αντάλλαγμα, που δεν γνωρίζει αγανάκτηση, που μας αναγκάζει να ζούμε στο «εδώ και τώρα», όπου αξίζει τίποτα, αναβάλετε μια βόλτα ή ένα χάδι. Εκεί που οι κοινοί μεσημεριανοί ύπνοι είναι στιγμές ευχάριστης συνενοχής, όπου συγχωρούμε τις φάρσες και λατρεύουμε να τους έχουμε κοντά μας, ως μέλος της οικογένειας.
Το να πεις αντίο σε εκείνο το κατοικίδιο είναι σαν να χάνεις ένα κομμάτι ζωής, αυτό που γέμισε τόσο πολύ… Αυτοί που μας κάνουν «άνθρωπους» με την άνευ όρων αγάπη τους…
Δεν έχει σημασία αν είσαι ψηλός ή κοντός, αν είσαι από τους ανθρώπους που ξεχνάνε τα γενέθλια των ανθρώπων ή που προτιμούν ένα βροχερό απόγευμα από μια μέρα στην παραλία. Τα κατοικίδια δεν μας κρίνουν για τις πεποιθήσεις μας, τη φυσική μας εμφάνιση ή την πολιτική μας άποψη. Τα ζώα σας καταλαβαίνουν μόνο συναισθήματα.
Λένε ότι τα κατοικίδια καταλαβαίνουν την έννοια της φιλίας, και κυρίως, της οικογένειας: του να ανήκεις σε μια ομάδα. Γιατί αγαπούν χωρίς διάκριση φυλής ή είδους.
Το άτομο που μοιράζεται τη ζωή, τους χώρους και τις στιγμές με τους σκύλους ή τις γάτες του, ξέρει ότι είναι άξιος της στοργής του ζώου του. Και είναι απλά γιατί υπάρχει, γιατί η αγάπη που προσφέρεται χωρίς υποχωρήσεις και με αγνή ψυχή, είναι μια αγάπη που βασίζεται στη χαρά.
Οι άνθρωποι που αγαπιούνται από τα κατοικίδιά τους αγαπιούνται απλώς και μόνο επειδή τους προσφέρουν αυτό που χρειάζονται: να ανήκουν σε ένα σπίτι, προσοχή, φροντίδα, αγάπη… Αν το συνειδητοποιήσουμε και το αναλύσουμε ήρεμα, θα συνειδητοποιήσουμε ότι κατά βάθος, οι ανάγκες τους είναι πολύ παρόμοια με τη δική μας.
Χρειάζονται επίσης ρίζες, να ανήκουν σε ένα σπίτι και να έχουν κάποια μέλη να υπερασπίζονται και να αγαπούν. Είμαστε το μπουλούκι του, η οικογένειά του, ο μικρός του μικρόκοσμος. Η κατανόηση όλων αυτών είναι κάτι που μας εμπλουτίζει και μας βοηθά να γίνουμε καλύτεροι απλώς και μόνο επειδή για αυτούς αξίζουμε να είμαστε στην καρδιά τους.
