Αννα Μακρή
Πάει ένας σφίχτης σε ένα σουβλατζίδικο και µε ύφος Κόναν ο Βάρβαρος παραγγέλνει 2 πιτόγυρα µαπόλα και έξτρα καυτερό πιπέρι…
Τα παίρνει, πάει στο κοντινό πάρκο,κάθεται σε ένα παγκάκι και µε µία αποφασιστική και µάτσο κίνηση ξετυλίγει το 1ο και κόβει µία δαγκωνιά…
Τον κόβει το πιπέρι, κοκκινίζει,ἱδρώνει βγάζει ατμούς αλλά δεν µασάει και κόβει άλλη µία δαγκωνιά… τον πιάνουν τα κλάμματα…
Περνάει την ώρα εκείνη ένας τύπος άστεγος που άραζε στα παγκάκια:
– Ρε φίλε, 2 µέτρα παιδί µπρατσαράς,γιατί κλαίς;;;
– Πέθανε π μανούλα µου του απαντάει ο σφίχτης για να µην δείξει ότι έχει κλάσει απύ το πιπέρι… εἶπα να φάω λίγο αλλά δεν πάει µπουκιά κάτω… θες το άλλο το πιτόγυρο να µην πάει χαμένο…
Το ξετυλίγει µε λιγούρα ο άστεγος και κόβει με µια δαγκωνιά το μισό σουβλάκι…Και δώστου τα κλάµµατα ποτάµι όπως ήταν λογικό…
Και του λέει ο σφίχτης:
– Καλά ρε φίλε η δική µου η μάνα πέθανε εσύ γιατί κλαις;
-Κλαίω επειδή πέθανε η μάνα σου και… δεν έχω τι να σου γ@μήσω τώρα…
